Świerzb – objawy i leczenie

Świerzb – to zakaźna choroba skóry, której przyczyną jest świerzbowiec ludzki. Dawniej twierdzono, że na świerzb chorują osoby, które nie dbają o higienę osobistą lub żyją warunkach brudu. Jednak okazuje się, że zarażeniu ulegają również osoby, które żyją w czystości i dbają o higienę. Jakie są objawy i jak przebiega skuteczne leczenie świerzbu?

Świerzb – przyczyny

Bezpośrednią przyczyną zachorowania jest na świerzb jest pasożyt zwany świerzbowcem ludzkim. Do zarażenia najczęściej dochodzi podczas bliskiego kontaktu ze skórą osoby zarażonej, np. podczas stosunku seksualnego, w trakcie snu bądź przez używanie tych samych przedmiotów codziennego użytku, np. noszenie tych samych ubrań, itd. Wbrew pozorom podczas szybkiego podania dłoni bardzo rzadko dochodzi do zarażenia.

Po zarażeniu pasożyty tworzą kanaliki w naskórku, gdzie samice składają jaja. Niestety, są one niewidoczne gołym okiem. W niedługim czasie wylęgają się larwy, które również tworzą mikroskopijne kanaliki, co powoduje rozprzestrzenianie się choroby na większym obszarze skóry. Najczęściej świerzb występuje w miejscach trudno dostępnych i ciepłych. Do takich należą: okolice pępka, okolice intymne, miejsca między palcami u rąk, dolna część brzucha, za uszami, pod pachami, a u kobiet okolice piersi.

W zaawansowanych stadium choroba obejmuje również brzuch i plecy. Jak rozpoznać objawy świerzbu, aby wcześnie rozpocząć leczenie?

Świerzb – objawy

Świerzb najczęściej objawia się swędząca wysypką. Jej bezpośrednią przyczyną jest reakcja alergiczna na pozostawione w kanalikach naskórka odchody pasożytów. Najczęściej osoba chora odczuwa uciążliwe swędzenie po upływie 3 tygodni od zarażenia. Wysypka charakteryzuje się pęcherzykowato – grudkową postacią. Typowym objawem dla świerzbu jest świąd, który nasila się po ciepłej kąpieli, w łóżku lub w ciepłym pomieszczeniu. Dzieje się tak wskutek podrażnienia pasożytów ciepłą temperaturą.

Naturalnym odruchem jest drapanie, co sprzyja rozprzestrzenianiu choroby na niezainfekowane obszary skóry. Bagatelizowany świerzb może prowadzić do zarażenia skóry na całym ciele. Dlatego tak ważne jest wczesne wykrycie pasożytów i rozpoczęcie leczenia.

Świerzb – objawy u dzieci i niemowląt

Pasożyt atakuje również niemowlęta tuż po urodzeniu. Objawem charakterystycznym jest występowanie drobnych krostek i grudek o charakterze pęcherzykowatym zwłaszcza w okolicy głowy, szyi, stóp i dłoni. Świerzb u niemowląt jest niebezpieczny ponieważ może prowadzić do nadkażenia, czyli rozwoju kolejnej choroby skóry. Dlatego bardzo ważne jest wczesne rozpoczęcie leczenia, aby nie doszło do rozwoju choroby.

Świerzb u starszych dzieci objawia się podobnie jak w przypadku dorosłych i najczęściej w początkowej fazie wysypka występuje: w okolicach intymnych, między palcami dłoni, w okolicach pępka, dolnej część brzucha, pod pachami lub za uszami. W zaawansowanym stadium rozprzestrzenia się na cały brzuch, piersi, plecy, szyję, pośladki, itd.

Świerzb – leczenie

Leczenie świerzbu najczęściej obejmuje stosowanie kremów, balsamów, maści lub leków doustnych. Jeśli doszło do nadkażenia, lekarz może zalecić również stosowanie antybiotyku. W przypadku nakładania preparatu na skórę, szczególną uwagę należy zwrócić na dokładne naniesienie w okolicach trudno dostępnych, np. między palcami, miejsca intymne, pod pachami, itd. Najlepsze efekty przynosi nanoszenie preparatu na skórę po kąpieli, jeśli lekarz nie zaleci inaczej.

Do najczęściej stosowanych należą:

• maść z siarką
• benzoesan benzylu z formie balsamu
• balsam z lindanem.
• krem z krotamitonem
• leki doustne

Po zakończeniu leczenia świerzbu bardzo ważne jest wypranie pościeli, ręczników, ubrań i podobnych rzeczy w temperaturze powyżej 60°C. Inne przedmioty nie powinny być używane przez min. 72 h, gdyż po tym upływie świerzbowce giną. Najważniejsze jest wczesne wykrycie i rozpoczęcie leczenia. Osoba chora w miarę możliwości powinna ograniczyć bliski kontakt z ludźmi. W przypadku rodziny, leczenie powinno obejmować również jej członków.

Świerzb – powikłania

Nieleczony świerzb może prowadzić do poważnych powikłań. Jednymi z nich są choroby skóry, np. czyrak, zapalenie tkanki skórnej lub naczyń limfatycznych. Bardzo niebezpiecznymi następstwami świerzbu jest zapalenie nerek, które może skończyć się hospitalizacją. To uciążliwa choroba, którą należy wyleczyć, aby nie doszło do jej rozwoju i poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Świerzb – profilaktyka

Czy można zapobiegać zarażeniu świerzbowcem? Przed wszystkim leczeniu powinni być poddawani wszyscy domownicy, ponieważ objawy występuję po upływie 3 tygodni. Przez to może dojść do ponownego zakażenia pacjenta przez domowników. W przypadku podejrzenia choroby, warto unikać kontaktu z taką osobą, a także nie używać jej rzeczy.

Tak naprawdę nie ma skutecznej metody zapobiegania zarażeniu świerzbowcem ludzkim z uwagi na fakt, że wiele osób nie przyznaje się do tej choroby lub nie zdaje sobie z niej sprawy w początkowym stadium. Skutkiem tego jest zarażanie innych, np. na basenie, w sklepach podczas przymierzania ubrań, itd.

Dlatego najrozsądniejszym rozwiązaniem w przypadku podejrzenia zarażenia świerzbem jest wizyta u lekarza lub dermatologa, który fachowo oceni sytuację i zastosuje odpowiednie leczenie. Im prędzej podjęte, tym szybszy efekt!

Treści zawarte w serwisie informatorzdrowia.pl mają charakter wyłącznie informacyjny. Oznacza to, że nie zastępują kontaktu użytkownika serwisu z lekarzem, do którego powinien się zgłosić w przypadku wystąpienia objawów choroby. Administrator serwisu nie ponosi konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji z zakresu wiedzy specjalistycznej zawartych  w serwisie informatorzdrowia.pl.